Ποιήματα

ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΧΑΡΑ

Σήμερα έχω μια χαρά!

ήρθε κι εμένα η σειρά

να γίνω τσολιαδάκι.

Για της Πατρίδας τη γιορτή

Να η φουστανέλα η λευκή,

το κόκκινο φεσάκι!

Λεβέντικα θα περπατώ

με τι καμάρι θα κρατώ

τη γαλανή σημαία.

Και τα χεράκια θα χτυπώ

για σε που τόσο αγαπώ,

Πατρίδα μου ωραία!

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ

Απ’ όλες τις πατρίδες

Εσύ ’σαι η πιο τρανή

Ελλάδα μου ωραία,

Ελλάδα μου τρανή.

Όσοι κι αν ήρθαν χρόνοι

κι αν πέρασαν εχθροί

Εσύ πάντα θα μένεις

ορθή, πάντα ορθή!

Γιατί έχεις για παιδιά σου

τα πιο λαμπρά παιδιά

που πολεμούν γενναία

για την Ελευθεριά!

Ο ΚΛΕΦΤΗΣ

Βαριά του κλέφτη η καρδιά.

Βαριά και πικραμένη.

Τα στήθια του σκέτη φωτιά

τα μάτια αστροπελέκι.

Του Τούρκου χρόνια η σκιά

επάνω του βαραίνει.

Δεν την αντέχει άλλο πια

τούτη την καταφρόνια.

Σύντροφος μόνο η πίστη του

και φίλος το ντουφέκι.

 Μαύρη η νύχτα στα βουνά

τον πνίγει το σκοτάδι.

Ακόμα και τα ζωντανά

τ' άγρια τα φοβίζει.

Τ' αποσταμένο του κορμί

έγειρε στο πλατάνι

να κοιμηθεί μία σταλιά

να πάρει μιαν ανάσα

και τ' όνειρο της Λευτεριάς

στον ύπνο του να ζήσει.

ΘΟΥΡΙΟΣ

(ΡΗΓΑΣ  ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ)

Ως πότε παλικάρια, να ζούμεν στα στενά

μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες, στα βουνά;

Σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπομεν κλαδιά,

να φεύγομ΄ απ΄ τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Να χάνομεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,

τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;

Κάλλιο ΄ναι  μίας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή !

Τι σ’ ωφελεί αν ζήσεις και είσαι στη σκλαβιά;

Στοχάσου πως σε ψένουν κάθ΄ ώραν στη φωτιά.

Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Της δόξας λάμπει γαλανό το φώς στη χώρα

γελούν οι κάμποι τραγουδούνε τα νερά

Γιγάντων ίσκιοι ηρωικοί ξυπνήστε τώρα

Στου λυτρωμού τη χρονογύριστη χαρά.

Το σάλπισμά μας πιο τρανό ας αντιλαλήσει

κι απ’ το γλυκό της Άγιας Λαύρας ορθρινό

πλατειά είν’ η γή μας και το χώμα όπου κι ανθίσει

μια Λεφτεριά μοσχοβολά στον ουρανό

Κι όλα τα χέρια ας υψωθούν ανδρειωμένα

πόχουν τα σίδερα συντρίψει τα βαριά

Να στήσουν τρόπαια λαμπρά του εικοσιένα

να θρονιαστή η Ελληνοπούλα η Λευτεριά.

ΕΛΛΑΔΑ

Δε χορταίνω να βλέπω τον ήλιο

που το φώς του σκορπάει στην πλάση

δε χορταίνω να βλέπω τους κάμπους

τα βουνά τις πλαγιές και τα δάση.

Δε χορταίνω να βλέπω τα δέντρα

τις πηγές τη μικρή μας πλατεία

δε χορταίνω να ζω ν' αναπνέω

στην ωραία αυτή Πολιτεία.

Δε χορταίνω να βλέπω ακρογιάλια

και πανώρια νησιά στην αράδα

δε χορταίνω να βλέπω εσένα

ώ Πατρίδα Ελλάδα, Ελλάδα!

 ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ

Ελλάδα μου, πατρίδα μου

χώρα μου δοξασμένη

πατρίδα ηρώων και πηγή

ζωής στην οικουμένη

Σε χαιρετούν πατρίδα μου

απ΄άκρη σ΄άκρη όλοι

οι αιώνες που περάσανε

απ΄το ωραίο σου κορμί.

Γιατί είσαι λεβεντογή

των Ακριταίων χώρα

Ελλάδα μου πατρίδα μου

Χώμα Αρχαίο, Ζωή.

ΜΙΑΟΥΛΗΣ
Της Ύδρας γέννημα εγώ
τους Τούρκους πολεμούσα
για σε πατρίδα μου γλυκιά
έκανα ότι μπορούσα.
Τα πλούτη, τα καράβια μου
τα χάρισα σε σένα
και τώρα τα ελληνόπουλα
ζούνε ευτυχισμένα.

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ
Στις θάλασσες πολέμησα
με λένε Λασκαρίνα
και στον αγώνα έγινα
γενναία Μπουμπουλίνα.
Στη θάλασσα κι άλλα παιδιά
μαζί μου αντρειωμένα
πολέμησαν με μια ψυχή
κι έγιναν δοξασμένα.
Είμαι πολύ περήφανη
που έγινα θυσία
τώρα στην Ελλάδα μας
λάμπει ελευθερία.