ENOTHTA 1η Οι χάρτες

Η Ευρώπη είναι η δεύτερη μικρότερη ήπειρος . Το όνομα Ευρώπη , ή Ευρώπη , πιστεύεται ότι είναι ελληνικής προέλευσης, καθώς είναι το όνομα μιας πριγκίπισσας στην ελληνική μυθολογία . Το όνομα Ευρώπη μπορεί επίσης να προέρχεται από το συνδυασμό των ελληνικών ριζών eur - (πλατύς) και - op (βλέπω) για να σχηματίσει τη φράση "ευρεία ματιά". Η Ευρώπη συχνά περιγράφεται ως « χερσόνησος χερσονήσου » . Η χερσόνησος είναι ένα κομμάτι γης που περιβάλλεται από νερό από τρεις πλευρές. Η Ευρώπη είναι μια χερσόνησος της ευρασιατικής υπερηπείρου και συνορεύει με τον Αρκτικό Ωκεανό στα βόρεια, τον Ατλαντικό Ωκεανό στα δυτικά και τη Μεσόγειο, τη Μαύρη και την Κασπία Θάλασσα στα νότια. Οι κύριες χερσόνησοι της Ευρώπης είναι η Ιβηρική, η Ιταλική και η Βαλκανική, που βρίσκονται στη νότια Ευρώπη , και η Σκανδιναβία και η Γιουτλάνδη, που βρίσκονται στη βόρεια Ευρώπη . Η σύνδεση μεταξύ αυτών των χερσονήσου έχει κάνει την Ευρώπη κυρίαρχη οικονομική , κοινωνική και πολιτιστική δύναμη σε όλη την καταγεγραμμένη ιστορία. Η φυσική γεωγραφία , το περιβάλλον και οι πόροι της Ευρώπης και η ανθρωπογεωγραφία μπορούν να εξεταστούν χωριστά. Σήμερα, η Ευρώπη φιλοξενεί πολίτες της Αλβανίας, της Ανδόρας, της Αυστρίας, της Λευκορωσίας, του Βελγίου, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Βουλγαρίας, της Κροατίας, της Κύπρου, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δανίας, της Εσθονίας, της Φινλανδίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Ουγγαρίας, της Ισλανδίας, της Ιρλανδίας , Ιταλία, Κοσσυφοπέδιο, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μακεδονία, Μάλτα, Μολδαβία, Μονακό, Μαυροβούνιο, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ρωσία, Άγιος Μαρίνος, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Τουρκία, Ουκρανία, Ηνωμένο Βασίλειο (Αγγλία, Σκωτία, Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία) και Βατικανό Πόλη.

Πολιτιστική Γεωγραφία Η Ευρώπη έχει μακρά ιστορία ανθρώπινης ανάπτυξης και θεωρείται η γενέτειρα του Δυτικού Πολιτισμού . Σήμερα, αυτός ο πολιτιστικός πλούτος χρησιμοποιείται για τη σταθεροποίηση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και εξάγεται στον υπόλοιπο κόσμο ως ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια περιουσιακά στοιχεία της ηπείρου .

Ιστορικοί πολιτισμοί 

Οι αυτόχθονες πολιτισμοί διαμόρφωσαν και διαμορφώθηκαν από την ποικίλη γεωγραφία της Ευρώπης . Φυσικά χαρακτηριστικά, φαινόμενα που σχετίζονται με τον καιρό, και οι τοπικοί πόροι είχαν βαθύ αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο οι ιστορικοί ευρωπαϊκοί πολιτισμοί ευημερούσαν , αλληλεπιδρούσαν και πίστευαν ότι ο κόσμος τους λειτουργούσε.

Η γεωγραφία και το κλίμα της περιοχής της Μεσογείου, για παράδειγμα, επηρέασαν άμεσα την ελληνική μυθολογία . Οι περισσότεροι Έλληνες θεοί και θεές είναι αναπαραστάσεις των ενεργών φυσικών στοιχείων που συνέθεταν το τοπικό τοπίο. Τα ηφαίστεια της Λήμνου, ένα νησί της Μεσογείου, και το όρος Αίτνα, στο νησί της Σικελίας, πιστεύεται ότι ήταν τα σφυρηλάτηση του Ηφαίστου, του Έλληνα θεού της φωτιάς. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν επίσης ότι οι βασιλείς θεοί φυλάκιζαν μικρότερους θεούς κάτω από τα ηφαίστεια. Έτσι, η βίαιη φύση ενός ηφαιστείου προήλθε από το έργο του Ηφαίστου και την οργή των φυλακισμένων θεών.

Η σύνδεση των αρχαίων Ελλήνων με τη θάλασσα επηρέασε επίσης βαθιά τις μυθολογικές τους πεποιθήσεις. Οι πολλοί σεισμοί της Ελλάδας και τα τσουνάμι που προκάλεσαν, συνδέθηκαν με τον θεό της θάλασσας Ποσειδώνα, γνωστό ως «Τονισμός της Γης». Λατρείες και ναοί με επίκεντρο τον Ποσειδώνα χτίστηκαν σε όλο το Αιγαίο και τη Μεσόγειο ως μέσο κατευνασμού του θεού.

Καθώς το θαλάσσιο εμπόριο και η εξερεύνηση αναπτύχθηκαν στην περιοχή, οι άνεμοι και τα ρεύματα που συνδέονται με τον Ποσειδώνα έγιναν σημαντικά στην ελληνική μυθολογία . Οι θεοί μπορούσαν να ανταμείβουν και να τιμωρούν ταξιδιώτες και εμπόρους με ευνοϊκές ή δυσμενείς συνθήκες στη θάλασσα. Αυτό είναι το κύριο θέμα της Οδύσσειας , ενός επικού ποιήματος που έγραψε ο Όμηρος, στο οποίο αυτά τα βασικά στοιχεία της θάλασσας βοηθούν και πληγώνουν τον ήρωα.

Σύγχρονοι Πολιτισμοί 

Η πλούσια και ποικιλόμορφη πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης συνεχίζει να ακμάζει σήμερα. Με έναν τόσο μεγάλο αριθμό εθνικοτήτων συμπιεσμένων σε μια τόσο μικρή περιοχή, η Ευρώπη υποστηρίζει σθεναρά τις ατομικές πολιτιστικές ταυτότητες και προϊόντα. Το πρόγραμμα Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης , που ξεκίνησε το 1985, έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά και υψηλού προφίλ πολιτιστικά γεγονότα της Ευρώπης . Οι στόχοι του προγράμματος είναι τοπικοί, περιφερειακοί και παγκόσμιοι. Το πρόγραμμα υπογραμμίζει την πλούσια πολιτιστική ποικιλομορφία της Ευρώπης , γιορτάζει τους πολιτιστικούς της δεσμούς και φέρνει κοντά ανθρώπους διαφορετικών ευρωπαϊκών καταβολών.

Η Ευρώπη ενισχύει επίσης τους δεσμούς μεταξύ των διαφορετικών λαών και πολιτισμών της υποστηρίζοντας την πολύγλωσση εκπαίδευση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει 23 επίσημες γλώσσες και η ήπειρος έχει περισσότερες από 60 αυτόχθονες γλώσσες. Οι ακμάζουσες κοινότητες μεταναστών φέρνουν νέες γλώσσες στην ήπειρο , συμπεριλαμβανομένων των αραβικών, χίντι και μανδαρινικών. Μια ευρωπαϊκή μελέτη του 2006 έδειξε ότι το 53 τοις εκατό των ερωτηθέντων μπορούσε να μιλήσει μια δεύτερη γλώσσα, ενώ το 28 τοις εκατό μπορούσε να μιλήσει δύο ξένες γλώσσες . Η μελέτη έδειξε επίσης ότι μόνο το 8 τοις εκατό των ερωτηθέντων θεώρησαν ασήμαντη την εκμάθηση γλωσσών.

Πολιτική Γεωγραφία

Η μακρά ιστορία και η οικονομική πρόοδος της Ευρώπης έχουν διαμορφωθεί από την πολιτική γεωγραφία της . Η πολιτική γεωγραφία είναι οι εσωτερικές και εξωτερικές σχέσεις μεταξύ κυβερνήσεων , πολιτών και εδαφών. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι , στην πραγματικότητα, διαμόρφωσαν παγκόσμιες ιδέες για την ιθαγένεια και την κυβέρνηση . Αυτές οι ιδέες έχουν δοκιμαστεί σε περιόδους ειρήνης και στρατιωτικών συγκρούσεων και συνεχίζουν να επαναπροσδιορίζονται σήμερα.

Ιστορικά ζητήματα 

Ο Α' Παγκόσμιος και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος επηρέασαν δραματικά την πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης . Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-1918) άφησε πίσω του περίπου 16 εκατομμύρια νεκρούς. Οι Κεντρικές Δυνάμεις (με επικεφαλής τη Γερμανική Αυτοκρατορία, την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία) έπεσαν στις δυνάμεις των Συμμαχικών Δυνάμεων (με επικεφαλής το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Ρωσική Αυτοκρατορία). Μέχρι το τέλος του πολέμου, η Αυστροουγγρική και η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέρρευσαν και διασπάστηκαν σε δώδεκα ξεχωριστά έθνη. Τα σύνορα μεταξύ υπαρχόντων εθνών, όπως η Πολωνία και η Ρωσία, επανασχεδιάστηκαν πλήρως.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος (1939-1945) άφησε περίπου 43 εκατομμύρια Ευρωπαίους νεκρούς, συμπεριλαμβανομένων περίπου 6 εκατομμυρίων που πέθαναν στο Ολοκαύτωμα . Το Ολοκαύτωμα ήταν η μαζική δολοφονία Εβραίων υπό το ναζιστικό καθεστώς. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε επίσης περισσότερους από 40 εκατομμύρια πρόσφυγες , συνέβαλε στην ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών αποικιών σε όλο τον κόσμο και κατέστρεψε τις αστικές υποδομές πολλών ευρωπαϊκών πόλεων.

Ως αποτέλεσμα της καταστροφής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ηγεσία της Δυτικής Ευρώπης στην παγκόσμια πολιτική μειώθηκε. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να ηγούνται του δυτικού κόσμου, ενώ η Σοβιετική Ένωση , με πρωτεύουσα την ανατολικοευρωπαϊκή πόλη της Μόσχας, στη Ρωσία, ηγήθηκε του λεγόμενου Ανατολικού Μπλοκ. Η σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, με μια οικονομία ελεύθερης αγοράς , και της Σοβιετικής Ένωσης , με μια κομμουνιστική οικονομία , ήταν γνωστή ως Ψυχρός Πόλεμος.

Το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» αντιπροσωπεύει την πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το Σιδηρούν Παραπέτασμα ήταν ένα ιδεολογικό όριο που χώριζε την Ευρώπη σε δύο μπλοκ - δυτικές χώρες επηρεασμένες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ανατολικές χώρες επηρεασμένες από τη Σοβιετική Ένωση . Διεθνείς οικονομικοί και στρατιωτικοί οργανισμοί αναπτύχθηκαν εκατέρωθεν του Σιδηρού Παραπετάσματος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση δημιούργησαν τεράστια πυρηνικά οπλοστάσια , με πολλούς πυραύλους που στοχεύουν στόχους σε όλη την Ευρώπη .

Σύγχρονα Θέματα

Η Ευρώπη ορίζεται πλέον ευρέως στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ενός οικονομικού και πολιτικού φορέα που δημιουργήθηκε επίσημα από την Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1993. Η ΕΕ εργάζεται για τη δημιουργία μιας ενοποιημένης δομής για τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές , στρατιωτικές και οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών της.

Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελείται από 27 κράτη μέλη, με νέα μέλη να προέρχονται κυρίως από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη . Η οικονομική και διπλωματική επιτυχία της ΕΕ οδήγησε στην ταχεία ανάπτυξή της σε ολόκληρη την ήπειρο .

Το ευρώ είναι ένα από τα ισχυρότερα νομίσματα στον κόσμο. Το ευρώ είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές νόμισμα (πίσω από το αμερικανικό δολάριο) και χρησιμοποιείται καθημερινά από περισσότερους από 320 εκατομμύρια ανθρώπους. Τα έθνη που χρησιμοποιούν το ευρώ ως μονάδα νομίσματος ονομάζονται « ευρωζώνη ».

Η ηγεσία της ΕΕ, χωρισμένη μεταξύ διαφορετικών κλάδων και θεσμών, είναι ένα λειτουργικό μοντέλο διεθνούς συνεργασίας. Η ΕΕ δέχεται λίγους υποψηφίους: τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν μια σταθερή, δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης , μια οικονομία ελεύθερης αγοράς και δέσμευση στο κράτος δικαίου.

Μελλοντικά Θέματα

Ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της Ευρώπης είναι οι προσπάθειές της να ελαχιστοποιήσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής . Η Ευρώπη θεωρείται συχνά ως παγκόσμιος ηγέτης στις φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες και νομοθεσία . Μια μελέτη που ολοκληρώθηκε από το Ινστιτούτο Πληθυσμού και Ανάπτυξης του Βερολίνου διαπίστωσε ότι η Σκανδιναβία , το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, η δυτική Γερμανία, η Ελβετία, η Σλοβενία, η Αυστρία και η Γαλλία έχουν τις καλύτερες προοπτικές υποστήριξης οικονομικά επιτυχημένων οικονομιών.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες, όπως αυτές της ανατολικής και νότιας Ευρώπης , αναμένεται να υποστούν τη χειρότερη από την τάση ερήμωσης του πληθυσμού. Μεταξύ των προβληματικών οικονομιών που ενδέχεται να υποφέρουν από τα όρια εκπομπών άνθρακα είναι η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Μολδαβία.

Έτσι, φαίνεται ότι οι ιστορικές ανισότητες της Ευρώπης μεταξύ Βορρά και Νότου, Δύσης και Ανατολής θα συνεχίσουν να διευρύνονται στο μέλλον. Η θέσπιση περιφερειακών κοινωνικών πολιτικών και οικονομικής νομοθεσίας , ειδικά μέσω φορέων όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση , μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό αυτής της τάσης.