Οι Πολιτισμοί της Εποχής του Χαλκού

Οι Πολιτισμοί της Εποχής του Χαλκού: Από τον Μινωικό στον Μυκηναϊκό

Κατά την Εποχή του Χαλκού (3300–1200 π.Χ.), στην περιοχή του Αιγαίου αναπτύχθηκαν δύο από τους σημαντικότερους πολιτισμούς της αρχαιότητας: ο Μινωικός και ο Μυκηναϊκός.

Ο Μινωικός πολιτισμός, με κέντρο την Κρήτη, άκμασε μεταξύ 2000 και 1450 π.Χ. Οι Μινωίτες ανέπτυξαν ένα προηγμένο ναυτιλιακό δίκτυο που τους επέτρεψε να κυριαρχούν στο εμπόριο της Ανατολικής Μεσογείου. Η τέχνη τους, με τα πολύχρωμα τοιχογραφικά μοτίβα και τα περίτεχνα ανάκτορα όπως της Κνωσού, αποκαλύπτει έναν πολιτισμό που αγαπούσε την πολυτέλεια και τη φύση. Ο Μινωικός πολιτισμός διακρίνεται επίσης για τη γραφή του, τη Γραμμική Α, η οποία παραμένει ανεξιχνίαστη.

Αντίθετα, ο Μυκηναϊκός πολιτισμός (1600–1100 π.Χ.) χαρακτηρίζεται από τη στρατιωτική του φύση και την οχυρωμένη αρχιτεκτονική του. Τα ανάκτορα των Μυκηνών και της Τίρυνθας, με τις κυκλώπειες οχυρώσεις, φανερώνουν την έμφαση στην άμυνα και τη διοίκηση. Η γραφή τους, η Γραμμική Β, έχει αποκρυπτογραφηθεί και αποδεικνύει την ύπαρξη ενός συγκεντρωτικού διοικητικού συστήματος. Οι Μυκηναίοι θεωρούνται οι πρόγονοι των Ελλήνων και οι μύθοι τους, όπως η Τρωική Εκστρατεία, αποτέλεσαν τη βάση της ελληνικής μυθολογίας.

Η πτώση των δύο αυτών πολιτισμών σηματοδότησε το τέλος της Εποχής του Χαλκού, αλλά οι επιδράσεις τους παραμένουν ζωντανές στην κλασική αρχαιότητα.