Ελληνικά

Η φανταστικές περιπέτειες του Huckleberry Finn

Η φανταστικές περιπέτειες του Huckleberry Finn

 

Huckleberry Finn book.JPG

Το βιβλίο Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν (στα Αγγλικά The Adventures of Huckleberry Finn) είναι ένα μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που βγήκε στο φως τον Δεκέμβριο του 1884 στο Ηνωμένο Βασίλειο και έναν χρόνο αργότερα στις ΗΠΑ. Αποτελεί συνέχεια του μυθιστορήματος Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ.

Η ιστορία διαδραματίζεται κοντά στον ποταμό Μισισιπή το 1920 και χαρακτηρίζεται από την πολύχρωμη περιγραφή ανθρώπων και τοποθεσιών κατά μήκος του ποταμού. Ο πρωταγωνιστής είναι ένα παιδί, ο Huckleberry Finn, ο οποίος είναι φίλος του Tom Sawyer. Μια μέρα αποφασίζει να φύγει από τον τόπο του και να ταξιδέψει κατα μήκος του μεγάλου ποταμού. Παρέα του είναι ένας αφροαμερικανός, ο Τζιμ, που το έχει σκάσει για να μην τον πουλήσουν για σκλάβο. Αρχίζει έτσι μια ατέλειωτη περιπέτεια γεμάτη απρόοπτα. Ανακαλύψτε πως ο Huck ξεφεύγει έξυπνα από τον πατέρα του και πως σταματάει δύο κλέφτες από να κλέψουν την κληρονομιά μιας οικογένειας.

Γνωρίστε τον Huckleberry Finn και ταξιδέψτε μαζί του σε μια φανταστική σειρά βιβλίων!

 Χ.Φ

Σχολική Βιβλιοθήκη: Συνέντευξη της κας Βίκυς Μάρκου

Σχολική Βιβλιοθήκη: Συνέντευξη της κας Βίκυς Μάρκου

Πότε ξεκίνησε η βιβλιοθήκη;

Β.Μ: Την βιβλιοθήκη την ξεκίνησε η κυρία Θέκλα, και εγώ με την κυρία Σοφία την συνεχίσαμε.

Mε ποιον τρόπο γίνετε η καταγραφή των βιβλίων;

Β.Μ: Η καταγραφή των βιβλίων γίνεται από τον Βιβλιοδάνο, είναι μια ηλεκτρονική ιστοσελίδα.

(Πατήστε στην εικόνα για να μεταβείτε στον ιστότοπο της σχολικής βιβλιοθήκης)

Πόσο συχνά θα λέγατε ότι τα παιδιά δανείζονται βιβλία από την βιβλιοθήκη;

Β.Μ: Περίπου μια φορά τον μήνα τα μεγάλα παιδιά και 10-15 μέρες τα μικρά παιδιά. Βέβαια λόγο πανδημίας έχουμε περιορισμούς στη δανειστική βιβλιοθήκη.

Ποιες ηλικίες παιδιών νομίζετε ότι διαβάζουν τα περισσότερα βιβλία;

Β.Μ: Σε όλες τις ηλικίες υπάρχουν παιδιά τα οποία διαβάζουν βιβλία. Αλλά οι πιο μεγάλες τάξεις είναι κοντά στα βιβλία λόγω της φιλολογικής.

Θα θέλατε να συνεχίσετε να λειτουργείτε στην βιβλιοθήκη και, αν ναι, γιατί;

Β.Μ: Ναι μου αρέσει πολύ να ασχολούμαι με την βιβλιοθήκη, γιατί τα βιβλία ταξιδεύουν την φαντασία μας.

Τι θεωρείτε ότι προσφέρουν τα βιβλία στα παιδιά;

Β.Μ: Τα βιβλία καλλιεργούν την σκέψη, την φαντασία και χαλαρώνουν τα παιδιά.

Ποιες κατηγορίες βιβλίων δανείζονται πιο πολύ τα παιδιά;

Β.Μ: Τα τελευταία χρόνια τα παιδιά διαβάζουν βιβλία graphic novel.

Β.Π.

Ελιόψωμο

Ελιόψωμο

Υλικά :

500 γρ. αλεύρι

1 φακελάκι ξηρή μαγιά

1 ποτήρι χλιαρό νερό

1 κουταλάκι ζάχαρη

λίγο αλάτι

1,5 φλιτζάνι ελιές πράσινες η μαύρες κομμένες σε χοντρά κομμάτια

 Εκτέλεση :

  1. Σε μία λεκάνη ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι τη μαγιά και την ζάχαρη.Προσθέτουμε το νερό και ανακατεύοντας συνέχεια το ελαιόλαδο.
  2. Το αφήνουμε να ξεκουραστεί για 10 λεπτά και μετά προσθέτουμε ζυμώνοντας το υπόλοιπο μισό ελαιόλαδο και τις ελιές.
  3. Το βάζουμε σε Νο 28 ταψί και το αφήνουμε 30 λεπτά να φουσκώσει.
  4. Το αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και το ψήνουμε για 45 λεπτά στους 127 βαθμούς Κελσίου.

Οι συνταγές έχουν επιλεγεί από εργασία των μαθητών και μαθητριών του τμήματος Δ2.

Εύα Ιεροπούλου: Συνέντευξη

Εύα Ιεροπούλου: Συνέντευξη

Με αφορμή την εκδήλωση της Σχολικής Βιβλιοθήκης, η αγαπημένη συγγραφέας Εύα Ιεροπούλου απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων της εφημερίδας μας, Βασιλικής Αυγενάκη και Θωμά Αυγενάκη.

Πότε αρχίσατε να γράφετε βιβλία; Πώς, πότε και γιατί αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας;ιεροπουλου 1

Δεν είναι ακριβώς μια απόφαση το να γίνεις συγγραφέας δεν είναι το επάγγελμά μου, με την έννοια ότι δεν ζω απ’ αυτό. Απλά ξεκίνησα να γράφω παραμύθια το 2006 σε μια κάπως δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Τότε το να μπαίνω σε άλλους, παραμυθένιους και ονειρεμένους κόσμους με γέμιζε χαρά.

Διαβάζατε λογοτεχνία στο σχολείο;

Ναι, βέβαια, διάβαζα. Είχα βιβλία που τα λάτρευα και μερικά απ’ αυτά τα διάβαζα ξανά και ξανά. Αλλά επιπλέον έπαιζα, έβλεπα τηλεόραση, έβγαινα με τους φίλους μου, όπως όλα τα παιδιά.

ιεροπουλου 2 Πως σας έρχονται οι ιδέες για ένα βιβλίο;

Μια καλή ιδέα μπορεί να έρθει οποιαδήποτε στιγμή ακούσεις, δεις ή σκεφτείς κάτι. Όμως το να γίνει μια ωραία   ιδέα δεν αρκεί για να γίνει ένα ωραίο παραμύθι. Πρέπει να ξέρεις να την επεξεργαστείς, να τη δουλέψεις και να καταφέρεις να κάνεις την τελική ιστορία ολοκληρωμένη και ενδιαφέρουσα.

Γιατί επιλέξατε να γράφετε για παιδιά;

Πρώτα πρώτα γιατί μ’ αρέσουν πάρα πολύ τα παραμύθια. Επίσης αγαπώ πολύ τα παιδιά και θεωρώ ότι είναι οι πιο ειλικρινείς αναγνώστες. Αν κάτι δεν τους αρέσει, το λένε αμέσως.

Σας ενδιαφέρει η κριτική για τα βιβλία σας; Σε τι σας βοηθάει;

Όλους τους ενδιαφέρει ν΄ακούν τη γνώμη των αναγνωστών. Φυσικieropoulou 3ά χαίρομαι όταν ακούω καλά λόγια από παιδιά ή γονείς και στεναχωριέμαι, αν κάτι που έγραψα δεν αρέσει. Να σας πω ένα αστείο παράδειγμα: Πριν από πολλά χρόνια, όταν ακόμα δεν έγραφα παραμύθια αλλά μόνο τραγούδια, είχα κάνει ένα τραγούδι για ένα σαλιγκάρι που βγήκε βόλτα στο βουνό. Το τραγούδι είχε κακό τέλος, το σαλιγκάρι χάθηκε στο βουνό... Δείτε λοιπόν τι έγινε: πάω χαρούμενη με το καινούριο τραγούδι στο μάθημα, το τραγουδάω στα παιδιά, φτάνω στο τέλος. «Τι; Έτσι τελείωσε; Χάνεται στο δάσος;;;» ρωτάνε τα παιδιά. «Ναι...» απαντάω εγώ.  Και σηκώνεται μια μικρούλα μου λέει αυστηρά: «Κυρία, αυτό το τέλος δεν μου αρέσει καθόλου! ΤΩΡΑ θα πας στο σπίτι σου και θα διορθώσεις!!!» Φυσικά, έκανα ό,τι μου είπε και τώρα «το σαλιγκάρι» έχει καλό τέλος!

Είναι δύσκολη η συγγραφή ενός βιβλίου;

Ναι, αρκετά, ώσπου να πάρει ένα κείμενο την τελική μορφή του, θέλει αρκετή δουλειά.

ieropoulou 4.Πόσα βιβλία έχετε γράψει; Πώς επιλέξατε τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο;

Έχουν κυκλοφορήσει 8 βιβλία μου ως τώρα, από διαφορετικούς εκδοτικούς: τρία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, δύο από τον Επόμενο Σταθμό, δύο από τις εκδόσεις Άγκυρα και το τελευταίο, «ο πόλεμος των κάστρων» από τις εκδόσεις Τσιαμπίρης-Πυραμίδα. Επίσης έχουν εκδοθεί και 2 ιστορίες μου μεταφρασμένες στα γερμανικά.

Κάνετε κάποια άλλη δουλειά παράλληλα με αυτή;

Διδάσκω μουσική στο σχολείο και σε ωδεία μουσική προπαιδεία και βιολοντσέλο.

Χρησιμοποιείτε ψευδώνυμο;

Όχι, ούτε  μου πέρασε ποτέ από το μυαλό!